یکی از روشهای افزایش ارتقاء دوام و مقاومت روسازیهای بتنی بحث مربوط به بتنهای پلیمری میباشد . بتنهای پلیمری از
جایگزینی کامل سیمان در بتن با مواد پلیمری با استفاده از ترکیب سیمان و پلیمر به دست میآید. بتنهای پلیمری به دلیل مشخصات
مکانیکی بالای خود در مقایسه با بتنهای پرتلند معمولی دارای عملکرد بهتری میباشند. مقاومت فشاری، کششی و خمشی بالا، زمان
گیرش کوتاه، مقاومت در برابر ضربه، دوام در برابر عوامل شیمیائی و سیکلهای ذوب یخبندان از مهمترین ویژگیهای این نوع بتن است
که باعث استفاده از آن در صنعت ساختمان سازی شده است.
مزایای بتن پلیمری این است که زمان پخت در آنها بسیار کم است این امر باعث خواهد شد تا زمان تعمیر پل بسیار کاهش باید.
در عمل با استفاده از بتن پلیمری میتوان روسازی پلها را در ساعات کم ترافیک) اواخر شب انجام داد و چند ساعت بعد، از آن پل
استفاده نمود از طرف دیگر بتنهای پلیمری چسبندگی بهتری با میلگردها دارند و در بحث مربوط به داولها به نظر میرسد این نوع
تکنولوژی باعث افزایش پیوستگی بین بتن و میلگردهای داول میگردد. هدف از این تحقیق بررسی مشخصات مواد و مصالح مناسب به
منظور تولید بتن پلیمری قابل استفاده در روسازی راه است.
