بتن به عنوان پر مصرف‌ترین مصالح مورد استفاده در ساخت و ساز است. کاربرد الیاف به عنوان یکی از روش‌های بهبود عملکرد بتن تحت بارهای مکانیکی و شرایط محیطی شناخته شده است. بتن ماده‌ایست ترد و شکننده که تحت فشار عملکرد خوبی دارد اما در کشش ضعیف عمل می‌کند. بتن الیافی نوعی بتن است که ساخت آن از الیاف استفاده می کنند و سیمان، آب، سنگدانه و مواد افزودنی را همراه با الیاف مخلوط می کنند، الیاف باعث افزایش پیوستگی، مقاومت کششی، کاهش ترک های بتن و افزایش نرمی بتن می گردد. بتن الیافی در حقیقت نوعی کامپوزیت است که با به کارگیری الیاف تقویت‌کننده داخل مخلوط بتن، مقاومت کششی و فشاری آن، فوق‌العاده افزایش می‌یابد. این ترکیب کامپوزیتی، یکپارچگی و پیوستگی مناسبی داشته و امکان استفاده از بتن به عنوان یک مادة شکل‌پذیر جهت تولید سطوح مقاوم پرانحنا را فراهم می‌آورد. بتن الیافی از قابلیت جذب انرژی بالایی نیز برخوردار است و تحت اثر بارهای ضربه‌ای به راحتی از هم پاشیده نمی‌شود. شاهد تاریخی این فناوری، کاربرد کاهگل در بنای ساختمان است.